என் எல்லாமாய் ஆனவளே

வித்யாசாகர்

மினுக்கும் தங்கத்தில்
சிணுங்கி பிறந்தவளோ,
ஒரு சிங்கார சிரிப்பிற்குள்
எனை உயிரோடு கொள்பவளோ

கடக்கும் பொழுதெல்லாம்
எனை காதலால் குடிப்பவளோ,
ஒரு கையளவு மனசாலே -
எனை காலத்திற்கும் சுமப்பவளோ

தொடும் காற்றோ
தொடாது சிலிர்க்கும் பூவிதழோ,
உள்புகும் ஆசை நெருப்போ -
உயிர்வரை பதிபவளோ

உணர்வுகடலில் உயிர்த்தெழுந்த
ஒற்றை பாடலின் ரெட்டை அர்த்தமோ
எதுவாகியும் –
எனக்காய் வாழ்பவளோ

கடலோர மணற்பரப்பாய்
மனசெல்லாம் நிறைந்தவளோ,
நான் தொட்டிடாத ஒரு கணத்தில் -
கவிதையாய் சிலிர்ப்பவளோ

கடைத்தெரு நடக்காமல்
முகத்தில் தாவணி வீசிய புன்னகையோ,
கனவுகளுக்குள் புகுந்து பகலை -
இருட்டிற்குள் தொலைப்பவளோ

காற்றிடம் பேசி எனை
தென்றலாய் தறிப்பவளோ
நதியிடம் சொல்லிக் காதலை -
இதயக் கடலுக்குள் கரைப்பவளோ

மனசெல்லாம் பல் தைத்து
ஒரு ஓரப் பார்வையில் தின்பாளோ,
ஒரேயொரு யுத்தம் செய்தேனும் -
என்னை ஏழுபிறப்பிற்கும் கொள்வாளோ

தென்றலோ  நிலவோ மலரோ
 எல்லாம் கடந்தவளோ நீ
இவை ஏதுமற்ற காதலியோ -
எனக்கே எனக்காய் பிறந்த நீ –  என் எல்லாமாய் ஆனவளோ!!

vidhyasagar1976@gmail.com